Zoals jullie inmiddels wel weten ben ik niet vies van het op tafel gooien van een taboetje hier of daar, dus waarom niet nu, hier, gewoon omdat het kan? Eigenlijk naar aanleiding van wat goede gesprekken in de kraamweek, met lieve kraamgezinnen die ook graag open over onderwerpen praten. Regelmatig komt namelijk het onderwerp ‘anticonceptie’ op tafel, wat natuurlijk één op één verbonden is met seks. Of sex. Maakt dat uit eigenlijk, hoe je het schrijft? Nouja, je snapt mijn punt 😉.

Hij kon natuurlijk niet uitblijven, een blog over kraambezoek. Er is maar weinig leukers, mooiers, toffers te doen in de kraamweek dan je pasgeboren baby showen aan je (schoon)ouders, broers, zussen, lieve vrienden en familie, buren, collega’s en kennissen. Al die mooie woorden, vertederde blikken, lieve cadeautjes, het is zó leuk!

..In plaats van moeders veroordelen op de keuze voor borst- of flesvoeding, deze moeders juist complimenteren met het maken van hun eigen keuzes. Accepteren dat borstvoeding niet voor iedereen is weg gelegd, en dat sommige baby’s het beter doen op kunstvoeding. Want als een moeder borstvoeding geeft met tegenzin, dan is dat NIET de beste keuze. Dan kan de borstvoeding wel het meest natuurlijk zijn, maar een baby heeft in dat geval op de lange termijn meer aan liefde en connectie met zijn moeder dan aan de borstvoeding…

Laten we het eens hebben over het speciale wasmiddel voor babykleertjes, dat je tegenwoordig van alle merken kunt kopen. En dan heb ik het niet over de ‘Zwitsal-lijn’ van Robijn, maar over alle ‘hypoallergene’, ‘vrij van parfum’, en ‘natuurlijke’ wasmiddelen waar je de was van de baby mee zou moeten wassen. ‘Omdat dat beter is voor het babyhuidje’. Ik verbaas me hier al over sinds dat spul te koop is.

Er zijn te weinig kraamverzorgsters beschikbaar voor het aantal kraamgezinnen dat zorg nodig heeft. Hoe dat komt is op zich goed te verklaren, maar daar schrijf ik misschien nog eens een ander blog over. In dit blog leg ik je vooral uit waarom je je daar geen zorgen om hoeft te maken.

‘Dan moet je ze geen keuze geven.’ Het klinkt zo simpel, maar is echt de sleutel tot minder drama met je peuter/kleuter/schoolkind/puber/partner🤪. Nou ben ik geen opvoedcoach of guru, maar na een jaar of 18 moederen over 1, 2 en 3 kinderen en een huwelijk van 19 jaar durf ik wel wat tips te geven. En deze tip is een gouden tip hoor. Komt ie:

Ergens in september 2006 kregen mijn man en ik ons 1e kind. Een zoon! Ik werkte in die tijd al jaren in de kinderopvang en had op dat moment mijn eigen kinderopvang aan huis. Ik was er van overtuigd dat ik alles wist van het verzorgen van kinderen. Ik vond het heerlijk om in de opvang voor de baby’s te zorgen, en keek dan ook enorm uit naar de komst van ons eigen kindje.